Căutare text în DEX - Dicționarul explicativ al limbii române

 

Cuvânt

 

Rezultate din Dicționarul explicativ al limbii române pentru H

 Rezultatele 141 - 150 din aproximativ 192 pentru H.

HĂRTĂNIT

HĂRTĂNÍT , - Ă , hărtăniți , - te , adj . 1. Care este făcut bucăți ; ferfenițit ^2 , sfâșiat , zdrențuit . 2. ( Rar ) Îmbrăcat în haine zdrențăroase ;

 

HĂTCĂI

HĂTCĂÍ , hătcăiesc , vb . IV . Tranz . ( Reg . ) A huidui . [ Var . : hâtcâí vb .

 

HĂTMĂNESC

HĂTMĂNÉSC , - EÁSCĂ , hătmănești , adj . Privitor la hatman , al hatmanului ; care ține de hătmănie . - Hatman + suf . -

 

HĂTMĂNIE

HĂTMĂNÍE , hătmănii , s . f . Titlu purtat de hatman , demnitate sau rang de hatman ; puterea sau conducerea

 

HĂUGAȘ

HĂUGÁȘ , hăugașe ( hăugașuri ) , s . n . ( Reg . ) V.

 

HĂUIALĂ

HĂUIÁLĂ , hăuieli , s . f . V .

 

HĂULITURĂ

HĂULITÚRĂ , hăulituri , s . f . Chiuitură . [ Pr . : hă - u - ] - Hăuli + suf . -

 

HÂȚÂI

... HÂȚÂÍ , h

 

HÂȚÂNA

... HÂȚÂNÁ , h

 

HÂRȘCÂI

... HÂRȘCÂÍ , h

 

HÂȘÂI

HÂȘÂÍ , hâșâiesc , vb . IV . Tranz . A alunga o pasăre cu strigătul " hâș " . [ Var . : hâșăí , cășăí vb . IV ] - Hâș + suf . -

 

<<< Anterioarele      Următoarele >>>